By przerwać monotonię, uciec od tu i teraz, pojechaliśmy zgadywać świat. Wśród zielonej płachty parku poutykane pod drzewami, zawadiacko ustawione bądź ostentacyjnie wyniosłe rzeźby i instalacje uspokoiły nasze nerwy, rozbawiły, pozwoliły złapać oddech. Dużo ciepła, bliskości i humoru. Tak lubię. Wydeptywaliśmy dziką, obezwładniająco pachnącą trawę w poszukiwaniu myśli innych ludzi. Nieoczywiste kształty prowokowały do rozmów.
Jaga pod namiotem odkrywała, że z wosku pszczelego można stworzyć świece. Była też świadkiem powalenie drzewa przez wiatr. Rozsmakowała się w miodzie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz