Komentarz do dzisiejszych (wczorajszych, przedwczorajszych) wydarzeń to wiersz "Do prostego człowieka" Juliana Tuwima. Amerykańscy żołnierze na rynku polskiego miasteczka, "tacy otwarci, przyjacielscy". Kpina. Żal. Niemoc. Jak zawsze, gdy ktoś bierze mnie za istotę pozbawioną mózgu. Słowa jednej z mieszkanek: "Gdy na nich patrzę, wiem, że jesteśmy silni, czuję się bezpieczna" przerażają, paraliżują. A przecież wystarczy prześledzić (nawet po łebkach) historię naszego narodu...Słodka naiwności spod znaku września 1939r. ("A jak Hitler skoczy, to dostanie w zęby fest").