Wirujące minuty i dni. Posklejane zdania. Wgryzanie się w życie.
Odtworzę? Ze strzępków pamięci ułożyć przeszłość to trudne zadanie.
Nagroda im. Witolda Gombrowicza- wrzesień 2024r. Kilka rozmów z autorami przeczytanych przeze mnie książek. Haust niezwykłej zwykłości. Człowiek przy człowieku, człowiek o człowieku, człowiek dla człowieka. Wielka rzecz, a zarazem nabzdyczenie, napawanie się, puchnięcie. Gombrowicz się w grobie przewraca.
A potem?
Chwila oddechu u dzieci
Jesień miała wiele barw
Kuba skończył studia…Marzę, by był szczęśliwy.W Kielcach młodzi ludzie wzięli na tapet „Ferdydurke”. Udany eksperyment.
Uciekaliśmy w góry, by nie myśleć, nie czuwać, nie żyć za innych.
W Łodzi Spięty pomógł mi odzyskać czucie… Prowokował słowem, drażnił dźwiękiem, aż w końcu uwolniłam łzę.
Kolejna próba zrozumienia siebie. Orońsko.
















Brak komentarzy:
Prześlij komentarz