Zwiewna koszula młodości

Powoli opada z pajęczyny

Mojego ciała

Wyobcowana we własnej

skórze

szukam koronkowych

chwil z przeszłości

Opuszkami palców

Wędruję po strukturze,

Która, nim zegar zwariował,

Układała się miękko w alabastrowy garnitur.

Tyk, tyk, tyk... Przełomy. Kryzysy i uparte podnoszenie głowy. Naiwnie sądziłam, że nie poddam się banalnym rozliczeniom, a jednak...

Nie utrzymam.

Wyłażą.

Nie słuchają.

Ciasne obręcze

świadomości

kruszeją.

Kapitulacja bywa

honorowym rozwiązaniem.

Niech zaleją byt.

Pozlepiają rzeczywistość.

Myśli.

..