Mózg. Wygibasy świadomości, ucieczka przed samym sobą, a może próba dokopania się do siebie? Intensywne doznania, życie na linie rozciągniętej między kolejnymi minutami istnienia. Mostki, szpagaty, ale nigdy ukłony. Ironiczne spoglądanie na bliźniego, na jego pozy, słabości, EGO. Kosztowanie ciał, eksperyment z uczuciami. Zgorszenie, obrzydzenie tłumu jako cena za skoki ku autentyczności. Wreszcie kres, krew uwolniona z żył. Barwne kształty z płócien obryzgane rezygnacją. Lepiej jest nie czuć. Witkacy 2022.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz